Securitat globala

La museta a l’espatla e un baston a la man, lo Guston s’endralhava cap a un bòsc que los brucs s’i plasián. Aviá dins la pòcha una letra adreiçada al siu vesin, qu’aviá trapada dins lo siu corrièr.

- La li daissarai en passant, s’èra dit, serà l’ocasion de far coneissença.

Se disiá que lo vesin, installat de fresc al campèstre, aviá pas fait en semblant per la securitat: barralha, cameràs de videò-susvelhança religadas a una centrala, e un canhas de garda, un bastard que s’ensajava a dreçar.

Arribat davant lo portal del vesin, s’arrestèt, e coma fasiá lisar la letra dins la fenda de la boita, lo canhàs, enferonit, rondinant e jaupant de totas sos caissals, se roncèt contra lo portal, sautèt e li arrapèt lo braç. E lo Guston de cridar, de bracejar, de tustar del baston, sens que lo canhàs vòlga dessarrar las maissas. D’ausir los cridals e los jaupals, lo mèstre arribèt e a pro pena capitèt de mestrejar lo canhàs.

- Mas tanben, perqué avètz ensajat de dobrir lo portal e perqué avètz atissat lo canh ambe vòstre baston? li demandèt lo vesin, en plaça de s’enquerir de las nafraduras, de lo reconfortar o de se desencusar.

Comprenguèt, lo Guston, qu’èra pas la pena de discutir, que lo vesin lo teniá per responsable de la nhacada!

Se tornèt virar e se’n anguèt véser lo mètge que li conselhèt de pausar un planh: òm sap pas, las complicacions... e sustot evitar qu’aquò torne començar...

Çò que faguèt lo Guston.

Mercés a las cameràs, l’enquista establiguèt la responsabilitat entièra del vesin, que deguèt se desseparar del canhàs, cambiadís, mal dreçat, tròp dangierós.

Lo ser, mentre que se cambiava lo pensament, parlèron a uèit oras de l’afar Miquèu Zecler.

-Tè, se pensèt, lo canh del vesin "descona", coma ditz lo Ministre, autan coma los policièrs a París.

tornar a la lista