Las promessas de la robotica

Dins lo roman «Los robòts» (1950) Isaac Asimov expausa en abans-prepaus las tres leis de la robotica (2058 ap JC) :
1. Un robòt pòt pas prejudiciar un èsser uman, ni lo daissar expausat a un dangièr.
2. Un robòt deu obeïr als òrdres dels èssers umans, levat se son en contradiccion ambe 1
3. Un robòt deu aparar son existéncia levat se aquò es en contradiccion ambe 1 e 2.

Lo divendres 17 de decembre s’acabèt la conferéncia de l’ONU sus l’emplec d’unas armas classicas qu’acampava a Genèva los representants de 125 estats.

Una coalicion de mai de 185 ONG e quitament lo secretari general de l’ONU demandavan que i siá negociat tanben un tractat proïbissent « los sistèmas d’armas letalas autonòmas -SALA- » valent a dire los robòts tuaires, en camin d’èsser realizadas. Aquelas armas, un còp activadas, serián capablas de causir de tuar totas soletas, sens cap de contraròtle uman. Diferents dels « sistèmas d’armas letalas integrant l’autonomia -SALA- », robòts que pòdon tuar, mas incapables d’agir totes solets, los SALA, se tombavan en de marridas mans, terroristas o dictators, poirián servir a chaplar populacions civilas o a d’assassinats ciblats.

Mas, los militants anti-robòts-tuaires s’avisèron qu’èran pas estat escotats : res dins la declaracion finala daissa pas esperar la venguda d’una vertadièra concertacion sus aquela proïbicion.

L’endeman, lo New York Times revelava que las « guèrras candas » menadas pels USA aqueles darrièrs desenats d’annadas, e las siás « trucadas de precision » pels drònes avián fait çaquelà milierats de victimas civilas, comprenent mainatges.

Sèm luènh del monde robotizat de Isaac Asimov. Mas nos demòra 37 ans per arribar a aquel monde que la maquina i siá tan sàbia coma l’òme e non pas l’òme autan bèstia coma la maquina que concep.

tornar a la lista