La retirada en preson

Los vièlhs - ne fau partida - devenon de mai en mai vièlhs e son de mai en mai nombroses. Aicí, dins lo nòstre país, las EHPAD son coflas a n’espetar, lo personal arrendut, adelit, en anequeliment - burnout en francés. En mai d’aquò, s’es pas aisit d’i trapar una plaça, lo sejorn còsta car e los paures bogres qu’an pas agut l’astrada d’una retirada capèl e quitament pas la d’un berret, devon demorar en çò siu ambe las ajudas al domicili e encara a condicion d’i aver dreit e d’aver un teulat sul cap.

Dins una emission que comparava lo sòrt dels vièlhs dins mai d’un país, disián per exemple que en Alemanha, los vièlhs s’anavan passar la retirada dins ostals d’Euròpa de l’Èst que la man d’òbra i es mens costosa e doncas lo sejorn mai a portada. Çaquelà es pas benlèu aisit pels pròches d’anar portar un paqueton de còcas o un ramelet de flors a l’amic o al parent a l’autre cap del continent.

Dins la meteissa emission disián que los vièlhs japoneses avián trapat un autre biais de se tirar de la marrana. An remarcat que, al Japon, la delinquéncia e los empresonaments èran a aumentar en çò de las personas annadidas. Per poder dormir a l’abric, al caud, èsser noirit, sonhat se n’i a besonh, se liuran a qualques malafachas, se daissan trapar e se fan condemnar a la preson.

Me demandèri s’aquela practica se poiriá pas benlèu s’importar aicí. Çaquelà, aicí, las presons son autan coflas coma las EHPAD e tanlèu que se pòt lo sacamand engabiat se torna trobar defòra afiblat d’un braçalet electronic.

En mai d’aquò, en aquesta passa bolegadissa, se brigalhatz una veirina, se fasètz cramar un bordilhièr, se insolentatz un policièr, se profanatz un simbòl de la Republica, o se despenjatz un retrach del nòstre President, riscatz de vos trapar a l’espital, puslèu que dins una jaula...

tornar a la lista