Crane o pèc

Foguèt un temps, un temps luenchenc, dins la segonda mitat del sègle XX, valent a dire a l’Edat mejana, lo monde per telefonar defòra se servissián d’un telefonet simplòt, que servissiá pas que per telefonar.

Arribèt lo temps, que l’umanitat, caminant aviat sul camin del progrès inventèt per telefonar un aparelh « crane » - « smart » en francés, - un aparelh qu’èra capable de far una partida del trabalh del nòstre cervèl, e que nos permetiá de comunicar en un virat d’uèlhs ambe lo monde entièr, que botava a la nòstra dispausicion totas las coneissenças e totas las mercandisas de la planeta, un aparelh que nos dobrissiá las autopistas de la comunicacion.

Lo que se servissiá d’aquel telefonet intelligent èra intelligent. Los autres, los que contunhavan de se servir d’un telefonet simplòt, que servissiá pas qu’a telefonar, - quina idèia, un telefonet que servis pas qu’a telefonar ! - èran de piòts.

Fasiái partida d’aqueles paures pècs que regitnavan per se lançar suls aqueles camins de la modernitat e que se contentavan de telefonar pas que quand fasiá mestièr. Me brembi encara de la cara del vendeire quand li diguèri que voliái un telefonèt pas que per telefonar, e quand me volguèt far remarcar que n’aviá un que fasiá tanben fotòs e que li diguèri que me’n fotiái. Ara las causas son a cambiar : lo monde alassats de l’ipercomunicacion se vòlon deconectar, escampan lo siu crane telefonet e se tornan servir d’un telefonet bèstia - « dumbphone » en francés. - Aqueles telefonets bèstias foguèron venduts a 450 milions d’exemplaris l’an passat.

Ara sembla doncas que lo que se servis d’un telefonet bèstia siá un sabi e lo que contunha de se servir d’un telefonet intelligent siá pas qu’un paure piòt . Un còp èra, èri en avança sus l’epòca.

tornar a la lista